Ekspozycja na ryzyko kredytowe kontrahenta

Poniższa tabela prezentuje kwoty aktywów ważonych ryzykiem i wymogów kapitałowych w zakresie ryzyka kredytowego kontrahenta.

W odniesieniu do metod stosowanych do przypisywania kapitału wewnętrznego do ekspozycji na ryzyko kredytowe kontrahenta, wykorzystywana jest zmodyfikowana metoda Credit Risk+*, z wykorzystaniem parametrów ryzyka kontrahenta: PD, LGD i EAD.

* Statystyczny model ryzyka kredytowego, opracowany przez bank Credit Suisse First Boston

Limity kredytowe na ekspozycje na ryzyko kredytowe kontrahenta są ustalane w ramach limitów zaangażowania na banki oraz klientów niebankowych będących stronami transakcji.

W odniesieniu do banków, ogólne limity zaangażowania są wyznaczane zgodnie z wewnętrzną Instrukcją wyznaczania i kontroli limitów zaangażowania wobec banków zagranicznych i krajowych. W przypadku transakcji wymiany walut, swapów walutowych, opcje walutowych, transakcji depozytowych, transakcji FRA, swapów stopy procentowej oraz swapów walutowo-odsetkowych („limit na transakcje wymiany walut i depozytowe”) – ustalone są sublimity, które określają maksymalną kwotę zaangażowania Banku z tytułu nierozliczonych transakcji kupna/sprzedaży walut (spot i terminowych), czynnych (niezwróconych) depozytów terminowych, złożonych w banku zagranicznym lub krajowym (bez uwzględnienia należnych odsetek) oraz pozostałych nierozliczonych transakcji, o których mowa wyżej. Niezależnie od limitów stricte kredytowych, zostały ustalone limity rozliczeniowe, związane z koncentracją zobowiązań kontrahenta wobec Banku, w ustalonej w terminie ich zawarcia dacie rozliczenia (“data waluty”).

Grupa zawiera także umowy instrumentów pochodnych na zlecenie klientów. W odniesieniu do limitów na transakcje skarbowe (w tym pochodne) zawierane z klientami niebankowymi, ich przyznanie klientowi warunkuje* wykonanie przez Bank transakcji pochodnej na zlecenie klienta. Bank wymaga, aby klient ubiegający się o limit skarbowy posiadał zdolność kredytową na wnioskowaną kwotę limitu oraz dodatkowo na kwotę stanowiącą określoną część rozpatrywanego limitu skarbowego, nadany rating ryzyka oraz naturalną ekspozycję klienta, czyli przepływy gotówkowe klienta z tytułu sprzedaży lub zakupu w walucie wymienialnej innej niż złote.

* Możliwe jest zawarcie transakcji pod depozyty zabezpieczający, przy braku limitu skarbowego

W ramach strategii ustanawiania zabezpieczenia, stosowane są szeroko Credit Support Annexes (CSA) do umów ramowych ISDA (International Swaps and Derivatives Association) – lub ich odpowiedniki (obowiązujące w relacjach z bankami krajowymi).

Bank zawiera transakcje na instrumentach pochodnych z innymi uczestnikami rynku międzybankowego, z którymi ma podpisane umowy ramowe ISDA. Zgodnie z obecną praktyką rynkową i regulacjami, wraz z umowami ISDA podpisywane są umowy CSA regulujące kwestie zabezpieczania ekspozycji wynikającej z zawartych transakcji pochodnych. Umowy CSA mają charakter umów bilateralnych i dają symetryczne prawo żądania uzyskania depozytu zabezpieczającego od kontrahenta, w przypadku którego wycena zawartych transakcji pochodnych na dany dzień jest ujemna. Wszystkie aktywne umowy CSA zawarte z kontrahentami spełniają obowiązujące aktualnie Bank wymagania ustanowione przez regulację EMIR (w tym wymagania dotyczące Variation Margin).

Pozycja wynikająca z zawartych transakcji pochodnych z klientami innymi niż klienci bankowi jest niezwłocznie przekazywana do zarządzania przez dealerów rynku międzybankowego i podlega zabezpieczeniu (hedging) transakcją rynku międzybankowego.

Zasady ustalania odpisów na utratę wartości w odniesieniu do ryzyka kredytowego (w tym w zakresie ryzyka kredytowego kontrahenta) są przedstawione w części „Zarządzanie Ryzykiem Finansowym – Ryzyko kredytowe” Rocznego Raportu Finansowego.

Grupa nie identyfikuje jako istotne ekspozycji na ryzyko niekorzystnych korelacji.

Bank jest gwarantem umowy kredytowej zawartej pomiędzy Millennium Leasing a Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EBI) („Umowa Finansowa”) zawartej dnia 15/12/2017 r. Kwota pożyczki wynosi 100 mln EUR i została wykorzystana w 4 transzach w 2018 roku. Umowa jest zabezpieczona na dwa sposoby – po pierwsze, przez Millennium Leasing w postaci cesji praw z umów leasingowych (wartość przyznanych praw stanowi nie mniej niż 120% udzielonej pożyczki) oraz przez Bank Millennium w formie Gwarancji na Pierwsze Żądanie, do wysokości już wykorzystanej kwoty kredytu wraz z towarzyszącymi odsetkami, podatkami, opłatami skarbowymi, cłami, itp.

Zgodnie z postanowieniami Umowy Finansowej, w przypadku gdyby rating kredytowy Banku, przyznany przez agencję Fitch wynosiłby B+ lub poniżej, a przyznany przez agencję Moody wynosiłby B1 lub poniżej, konieczne będzie ustanowienie dodatkowego zabezpieczenie gwarancji na warunkach akceptowanych przez EBI (zabezpieczenie gotówkowe, zabezpieczenie finansowe lub inne zabezpieczenie).

Warunki Gwarancji na Pierwsze żądania  gwarantują EIB ze w trakcie egzekwowania przez EIB gwarancji (żądania dokonania wypłaty z tytułu gwarancji) rating Banku Millennium przyznany przez Fitch będzie na poziomie BBB-, a przyznany przez  Moody’s na poziomie Baa2. Bank Millennium jest zobowiązany do informowania EIB o jakiejkolwiek zmianie swojego ratingu.

Grupa stosuje dla określenia wartości ekspozycji kredytowej z tytułu instrumentów pochodnych metodę wyceny według wartości rynkowej zgodnie z art. 274 CRR.

Kwoty ryzyka kredytowego kontrahenta według tej metody przedstawiono w poniższej tabeli.

Kwoty ryzyka związanego z korektą wyceny kredytowej przedstawiono w poniższej tabeli.

Ekspozycje na instrumenty pochodne z tytułu transakcji z kontrahentami centralnymi przedstawiono w poniższej tabeli.